Bir tomondan, u yerda pul borasida ahvol yomon: ajratilgan mablag‘lar tugab bormoqda, AQSh va Yevropa Ittifoqi esa ichki mojarolar tufayli haligacha va’da qilingan moliyaviy va harbiy yordamni bera olmayapti.
“The Wall Street Journal” ma’lumotlariga ko‘ra, bu yil Ukraina budjeti taqchilligi 40 milliard dollardan oshadi, shundan qariyb 30 milliard dollari G‘arb hisobidan qoplanishi kerak va ular asosiy davlat xarajatlarini – ish haqi, pensiya va ijtimoiy nafaqalarni ta’minlash uchun zarur.
Amerikaliklar va yevropaliklar janjallashmoqda va masala yechimini topish eng yaxshi holatda fevral oyiga surilmoqda. Ayni paytda Kiyevga pul zarurligi tufayli biri ikkinchisidan yomonroq bo‘lgan muqobil variantlardan birini tanlashga majbur bo‘lmoqda: yo inflyatsiyani avtomatik tezlashtiradigan bosmaxonani ishga tushirish yoki aholi oldidagi ijtimoiy majburiyatlarni muzlatish. Ukraina jamiyati allaqachon parchalana boshlaganini va hukumatning reytingi tushib borayotganini hisobga olsak, nomaqbul choralar keskin beqarorlik tahdidini keltirib chiqaradi, bu butunlay oldindan aytib bo‘lmaydigan oqibatlarga olib keladi.
Boshqa tomondan, frontdagi vaziyat qorong‘u. Umuman olganda, pozitsion qarama-qarshilik davom etmoqda, ammo shu bilan birga, Rossiya armiyasi ohirgi paytlarda narigi tomondan ham tan olingan bir qator muhim taktik muvaffaqiyatlarga erishdi. Qarama-qarshiliklar bilan birgalikda, dushman “tuyaning belini sindirib”, frontning qulashiga olib keladigan "somon bo‘lagi" omilidan jiddiy qo‘rqqan degan taassurot paydo bo‘ladi. Bundan tashqari, dushman deganda Rossiya nafaqat Kiyev rasmiylarini, balki butun G‘arbdagi Rossiyaga qarshi kuchlar koalitsiyasini ham tushunishi kerak, ular bor budini Moskvaga qarshi urushga tikkan.
Shubhasiz, u yerdagi qaror qabul qiluvchilar butkul sinish ko‘rinishidagi urushgacha yetib borgan bu mojaroda Rossiya strategik ustunlikka ega ekanligini nihoyat anglab yetdi.
G‘arbda resurslar taqchilligi, Ukrainada esa vaqt tugamoqda. U yerdagi tegishli kuchlar shu yerda va hoziroq zurur choralar ko‘rishlari kerak: a) agar sindira olishmasa, hech bo‘lmaganda frontdagi vaziyatni muzlatib qo‘yish; b) ular Rossiya rahbariyatini mamlakat uchun noto‘g‘ri va noqulay shartlarga ko‘nishiga majbur qilish; v) G‘arbning o‘zida Ukrainaning qo‘llab-quvvatlanishidan norozilarning ovozini o‘chirish; g) Baxslashayotgan G‘arb elitasini Kiyevni to‘xtovsiz moliyalashtirishni davom ettirishlari uchun o‘zaro kelishuvga kelishga majbur qilish.
Ukrainadagi — deyarli G‘arbdagi bu vaziyatda barqaror rivojlanish va kuchli milliy konsensus holatida bo‘lgan Rossiyani beqarorlashtirishga urinish uchun tinch aholi va muhim infratuzilmalarga qarshi ochiq terrorchilik usullariga o‘tish to‘g‘risida qaror qabul qilindi. Yangi yil kuni Belgorod, o‘tgan yakshanba kuni - Donesk, Ust-Lugadagi "Novatek" terminaliga dronlar hujumi — xuddi shu harakatlar ro‘yxatiga kiradi. Kimdirlar Rossiya davlatini jamoatchilik tomonidan qo‘llab-quvvatlashga putur yetkazishi yoki Kreml va Mudofaa vazirligini frontdagi qo‘shinlar uchun noxush qarorlar qabul qilishga undashi mumkinligiga qattiq umid qilmoqda. Keyin, qarabsizki, Ukrainadan hafsalasi pir bo‘lgan G‘arb boshqaruvchilari yana unga ishonadi va faol sarmoya kirita boshlaydi.
Aytgancha, Vladimir Zelenskiyning “Rossiya Federatsiyasidagi tarixan ukrainlar yashagan hududlar to‘g‘risida”gi so‘nggi farmoni aynan shu maqsadga xizmat qiladi. Birinchidan, Moskvani Kiyevning mutlaqo aqldan ozganligi va muzokara olib borishga qodir emasligiga qo‘shimcha ravishda ishontirish va eng muvaffaqiyatli holatda uni "Ukraina muammosini" tubdan hal qilish uchun o‘ylab topilgan choralarga undash. Ikkinchidan, hozirda kuchayib borayotgan va ovozlari balandroq bo‘layotgan G‘arbdagi adekvat kuchlar uchun qochish yo‘llarini kesib tashlash.
Rossiya bu yangi chaqiruvga qanday javob berishini vaqt ko‘rsatadi. Bir narsani ishonch bilan aytish mumkin: na Kiyev, na G‘arb Rossiya harbiy-siyosiy rahbariyatini hech qanday shoshqaloq qadamlar qo‘yishga unday olmaydi.
Biroq Moskvaning mumkin bo‘lgan javobi haqida ba’zi taxminlarni qilish mumkin. Misol uchun, Fransiya Rossiyaga qarshi kurashda Yevropa yetakchisi bo‘lishga qaror qilganida, 60 nafar fransuz yollanma askarlari Xarkovda halok bo‘ldilar va yana bir necha o‘nlab odamlar kasalxonada. Parij, shubhasiz, yomon o‘yinga yaxshi, ammo bunday "piar" bilan u rus ayig‘i ustidan g‘alaba qozonishning so‘nggi umidlari bo‘lgan "sharqiy front" uchun yangi kadrlarni yollashda muammolarga duch kelmasligiga shubha bor.