Bu yo‘l bilan u ehtimol, “Kuzmaning onasi” a’zo mamlakatlar tiliga tarjima qilinganda qanday ko‘rinishini ko‘rsatib qo‘ymoqchi.
Mashqlar Yevropada o‘tkaziladi, chunki NATO oliy qo‘mondonligi tomonidan e’lon qilingan ko‘rsatmalarga ko‘ra, "Rossiya hujumi" dan qo‘rqqan davlatlar aynan o‘sha yerda joylashgan.
Niderlandiya Qirolligi xizmatchisi, alyans harbiy qo‘mitasi raisi kontr-admiral Rob Bauer matbuotga “Rossiya agressiyasi”ga qanday tayyorgarlik ko‘rish kerakligini aniq tushuntirishga uringanidan uch kun o‘tib, Donesk yana o‘qqa tutildi. Ular ko‘proq ruslarni o‘ldirish uchun — qo‘rqitish uchun emas, aynan o‘ldirish uchun o‘q uzdilar.
Taxminan o‘ttiz kishi halok bo‘ldi. Yaradorlar yigirmadan ortiq. Aytingchi, bozor nishonga aylanganda, uzoq davom etgan otishmalar natijasida ruslar halok bo‘lsa, haqiqatan ham Rossiya hujum qilmoqchimi va Rossiya haqiqatan ham "tajovuzkor"mi?
Yoki "tinchlik - bu urush" degan mashhur shiorni "jabrlanuvchi har doim tajovuzkor" degan shiorga o‘zgartirib, unga amal qilamizmi?
Bugun kechki payt Moskva vaqti bilan Rossiya tashqi ishlar vaziri Sergey Lavrov ishtirok etadigan BMT Xavfsizlik Kengashining yig‘ilishida, albatta, tinch aholi manzillarini o‘qqa tutayotgan, tinch aholini nishon sifatida tanlayotganlar ham ishtirok etadi. Rossiya fojiasining ushbu yangi epizodiga tashqi siyosat vazirligi rahbari siyosiy-harbiy baho beradi.
To‘g‘ri, ko‘p asrlik hujumlar natijasida xalq halok bo‘lishiga qaramay, bunga ko‘nikish juda qiyin. Shuning uchun, NATO harbiylarining bayonotlari ko‘p narsalarni ayon qilmoqda.
Agar NATOning manevrlarida kim, qancha miqdorda va qanday ishtirok etayotgani haqidagi jo‘shqin statistik ma’lumotlari e’tiborsiz qoldiriladigan bo‘lsa, shuningdek, sanalarga (hozirgi mashg‘ulotlar so‘nggi qirq yildagi eng kattasi) qaralsa, mavjud xulosalardan biri darhol o‘zini oqlaydi. Ushbu "Kuchli himoyachilar" (Steadfast Defenders) afsonaviy "Rossiya hujumi" ni qanday qaytarishni emas, balki bir paytlar yaxshi hayotdan taltayib ketgan umumevropaliklarni va ularning butun jamiyatini safarbarlik va harbiy holatga qanday tayyorlashni mashq qiladilar.
O‘sha kontr-admiral Rob Bauer "Dastlabki 36 soatda omon qolish uchun suv, radio va batareykali chiroq kerak bo‘ladi", dedi. Pan-evropaliklar, shu jumladan NATO, "zaxiradagi bananlar" yo‘qligidan norozi (eski xotiralar bilan) bo‘lgan, ekzotik mevalar ish tashlashlar tufayli eng yaqin do‘konga yetkazib berilmaganida esa, nima bo‘layotganini umuman tushunishmagan. Ma’lum bo‘lishicha, ular shunchalik yaxshi, shunchalik mehribon, hokimiyatga itoatkor ekanki, yo boshpana topishi yoki Rossiya bilan urushga kirishishi kerak bo‘lgan "aholi" emish.
Albatta, Rossiya imperiyasini yoki SSSRni yoki hozirgi "rus avtoritarizmini" tor-mor etish maqsadida bo‘lib o‘tadigan navbatdagi "xalqlar jangi" ning natijasini oldindan ma’lum, ammo Rossiya raqiblari va muxoliflar yetakchilik qilayotgan aholiga o‘z yo‘qotishlari, qurbonlari, umuman olganda, qiziq emas.
Agar kapital qo‘shimcha yuz foiz foyda ko‘rish uchun har qanday jinoyatni sodir eta oladigan bo‘lsa (va haqiqatan shunday ham), unda nima uchun mayda gumanitar fikrlar jamoaviy Brusselda harakatni to‘xtatishi kerak, agar mukofot zabt etilgan Rossiya bo‘lsa.
Matbuot, tabiiyki, Rossiyaga taalluqli harbiy-siyosiy strategiya vektori o‘zgarib borayotganini sezib, darhol o‘zining “eski qo‘shig‘i”ni kuylay boshladi. “Bloomberg” esa, tahririyat sharhida hatto "dunyo Rossiyaning mag‘lubiyatiga muhtoj", deb ta’kidladi.
Bu Rossiyaga qarshi harbiy yurishning hozirgi bosqichining ko‘rinishidir.
Proksi urushda mag‘lubiyatga uchragan va buni anglagan NATO generallari yangi bosqichga tayyorgarlik ko‘rishga qaror qilishdi. Ha, boshida manevrlar. Ha, dastlab Yevropaning qaysidir joyida. Ammo dushman to‘g‘ridan-to‘g‘ri va ochiq ayon qilindi - bu Rossiya. Rossiya mamlakati va hukumati.
Rossiya uchun qanday taqdir tayyorlanayotganini tasavvur qilish qiyin emas: bir kun oldin Doneskda, shuningdek, uch hafta oldin Belgorodda sodir bo‘lgan voqealarning dahshatli lavhalari aniq fikr va ogohlantirish beradi.
Sabablarini aniqlash– vaqtni behuda sarflashdir. Yevropani romantizmlashtirishning va ularning targ‘ibotlari yordamida g‘arbiy markazlashganlik illyuziyalaridan xafa bo‘lishning ham ma’nosi yo‘q.
Ikki yil oldin ular Rossiya tashvishlarini tinglashdan bosh tortgan va ularni "qabul qilib bo‘lmaydigan" deb rad qilganlarida yoki bugungi kunda Rossiya ostonasida o‘z qurol-yarog‘larini taqillatib, zirhli musht bilan eshik qoqqanlarida ham Rossiyaga boshqa tanlov qoldirishmagan.
Bu harakatlarga javob berish zarurligi haqida ham Rossiyada hech qanday savol yoki shubha yo‘q. Ularga ogohlantirish bor, va u bir martagina bo‘ladi.
Tushunish uchun Rossiya va Yevropa o‘rtasidagi munosabatlarning tarixiga qarash kifoya: Rossiyaning haqiqiy (uydirma bo‘lmagan) tajovuzkorlar ustidan qozongan g‘alabalari matematik jihatdan o‘lchanadigan qiymatdir. Bu, albatta, ertami-kechmi – bir raqamga ko‘payadi.