Ertasi kuni ertalab, rasmiy hisobotda, IIQKhujum nishoni "Iroqdagi terrorchi guruhlar va josuslarning qarorgohi" bo‘lganini ma’lum qildi. Xususan, Isroil razvedka xizmati MOSSAD shtab-kvartirasi vayron qilingan.
Hech kimga sir emas, biroq AQSh Tehronda zamonamizning asosiy terrorchisi sanaladi. Bu yerda esa Erbil — aniq nishon: Amerika bosh konsulligi, harbiy baza va AQSh harbiy aerodromi joylashgan. Amerikaliklar Islom inqilobi qo‘riqchilari korpusining Erbilga bergan zarbalarini "qat’iy qoraladi".
Savol shundaki, ular Eronning harbiy mashinasiga va o‘zlarining turli ishonchli vakillarining keng tarmog‘iga aslida nima qarshilik ko‘rsatishi mumkin? Ularga qarshi qanday kurashish kerak?
Iroqdagi Amerika kontingenti ikki yarim mingga yaqin, Suriyada esa bir necha yuz nafardan iborat. Butun umri davomida kurashishga odatlangan yuz minglab g‘azablangan mahalliy erkaklarga qarshi dengizdan bir tomchi.
Oktabr oyi boshidan beri Iroqdagi Amerika harbiy bazalari va aerodromlari deyarli har kuni o‘qqa tutilmoqda. Yaralangan harbiy xizmatchilar soni o‘nlab kishilardir. Bir kishi rasman o‘ldirilgan deb tan olingan, ammo u shartnoma bo‘yicha askar sifatida ro‘yxatga olinmagan. Zarar an’anaviy ravishda "ahamiyatsiz" deb e’lon qilinadi.
Klassik partizanlarning "chivin chaqishi" taktikasi amerikaliklarning asablarini buzadi va kuchini pasaytiradi.
AQShning Bag‘doddagi elchixonasiga 11-dekabrkuni raketa hujumi uyushtirildi. Katoliklarning Rojdestvo bayramida Erbildagi bazaga uchuvchisiz samolyotlar ko‘rinishidagi "sovg‘a" uchib keldi— AQShning uch nafar harbiy xizmatchisi yaralandi, biri og‘ir ahvolda edi. Shu kuni AQSh harbiylari “Kataib Hizbulloh” manzillariga raketa hujumlari bilan javob qaytardi. Reyter agentligining xabar berishicha, “qurollangan guruh a’zolari o‘ldirilgan ko‘rinadi”.
Iroq hukumati mamlakat suvereniteti qo‘pol ravishda buzilishini qoralab, oldindan aytib bo‘ladigan g‘azab bilan javob qaytardi. Polishinel siri shundaki, "Eronparast guruhlar"ning barcha a’zolari aslida Iroq harbiy ofitserlari, zobitlari va siyosatchilaridir. Amerika bazalariga hujumlar davom etdi. Shu bilan birga, hutiylar Qizil dengizdagi Amerika va Britaniya harbiy kemalarini shiddat bilan o‘qqa tutdi.
Bu shunday tahdid tug‘dirdiki, 26-dekabrkuni Amerika qo‘mondonligi tishlarini siqqan holda "Jerald Ford" va "Duayt Eyzenxauer" samolyot tashuvchi kemalari barcha hamrohlik qiluvchi samolyotlar va eskort kemalari bilan "o‘z vazifalarini bajarib" uyga jo‘nab ketayotganinie’lon qildi.
Birinchi yanvar kuni, dunyo Yangi yildan tiklanayotgan paytda, Jerald Ford - bu yuqori texnologiyali flagmani haqiqatan ham uyiga qaytdi. Ingliz tilida aytganday, O‘rta yer dengizini jimgina tark etdi. Hech kim bu yangilikni payqamadi, garchi bu, albatta, epik muvaffaqiyatsizlik edi. Amerikaliklar bunday shov-shuv bilan e’lon qilingan maqsadlarning birortasiga ham erisha olishmadi. Ular qo‘llab-quvvatlashga va’da bergandek bo‘lgan Isroilni tark etishdi va Qizil dengizdagi kemalarni hutiylarning o‘qqa tutilishidan himoya qilishga va’da berishgan ("Tinglang, onam haqqi, ha") "Farovonlik qo‘riqchisi" operatsiyasi muvaffaqiyatsizlikka uchradi.
AQShning Yamanga raketa va bomba hujumlari tinch aholining halokati va o‘limidan boshqa hech narsa keltirmaydi. Xalqaro hamjamiyat bu bema’ni shafqatsizlikni qoraladi. Husiylar hujumlarini davom ettirar ekan, AQSh obro‘si yana bir tubiga tushdi.
So‘nggi kunlarda ular Amerika konteyner kemasiga (nishonga tegib), Amerika esmineyiga (kema raketani urib tushirgan amerikalik qiruvchi tomonidan qutqarilgan) o‘q uzdi va u yerda to‘xtab qolmoqchi emas. Narsalarni o‘z nomi bilan atash bilan: afsonaviy "Jerald Ford" shunchaki mintaqadan qochib ketdi.
Bu yerda Amerika samolyot tashuvchisi uchun xavf haqiqatan ham juda yuqori bo‘ldi. Ha, bir muncha vaqt dronlar va kemaga qarshi raketalarning hujumlarini qaytarish mumkin edi. Lekin, birinchidan, bu qimmatga tushdi: 20 ming dollar turadigan dronni bir milliondan ikki milliongacha bo‘lgan raketa bilan urib tushirish kerak edi.
Ikkinchidan, qandaydir raketa yoki uchuvchisiz uchuvchi samolyotning samolyot tashuvchisi tarkibining mudofaasini yorib o‘tib, afsonaviy " Wunderwaffe" ga juda jiddiy zarar yetkazishi ehtimoli har doim o‘sib borardi. Butun dunyo harbiy xizmatchilari Amerika samolyot tashuvchilarining zaif tomonlari bilan tanishishdan manfaatdor.
Bu yerda esa mana bunday holat — bir vaqtning o‘zida ikkita tuzilma nishon shaklida namoyish etiladi va Yaman partizanlari ularga mashq qilishmoqda. Ular o‘z maqsadiga erishishlari vaqt masalasi edi.
Iroqdagi AQSh harbiy bazalariga qilingan hujumlarga qaytsak: ular bayramlar davomida davom etdi va 4-yanvar kuni g‘azablangan amerikaliklar o‘zlarining sevimli terroristik uslubiga qaytishdi — Bag‘dodda ular Iroq shia qo‘mondoni bilan mashinani portlatib yuborishdi. Buning uchun ularni mamlakat bosh vaziri rasman tark etishni so‘ragan, chunki "har bir g‘azabning o‘z odob-axloqi bor". Bag‘dodda ular amerikalik harbiylar o‘z narsalarini yig‘ish vaqti keldi, deb qaror qilishdi — mamlakat endi ularni xohlamaydi.
Amerikaliklar o‘zlarining harbiylari "Iroq hukumati tomonidan taklif qilingan" deb o‘zlari xohlagancha murojaat qilishlari mumkin, lekin aslida ular o‘zlarini bosqinchilar kabi tutishadi va odamlar tomonidan bosqinchilar sifatida qabul qilinadi va ularning Iroqdagi kontingenti taqdirini oldindan aytish mumkin: "Chamadon, aerodrom, Amerika."
Iroqni tark etishi bilan ta’minot ularning Sharqiy Suriyadagi ishonchli vakillariga tushadi va bu Bashar al-Assadga mamlakatning bu qismini o‘z nazoratiga qaytarish imkoniyatini beradi. Ya’ni, Amerikaning yana bir uzoq muddatli harbiy sarguzashtlari shafqatsiz mag‘lubiyat bilan yakunlanadi. Va ularda hammasi shunday.
Amerika pozitsiyasining Yaqin Sharqdagi xavfini hamma tushunadi.Ular yo u yerdan siqib chiqariladi yoki Eron bilan ochiq qarama-qarshilikka tortiladi, bu esa bir zumda jahon urushiga aylanib ketishi mumkin.
Ajablanarlisi shundaki, ushbu qiyin daqiqada AQSh armiyasi deyarli hech qanday rahbarlik qilmadi. Bosh qo‘mondon Jo Bayden o‘zining Kemp-Deviddagi qarorgohida bir necha hafta davomida omma oldida ko‘rinmay turib qoldi. AQSh Mudofaa vaziri esa radardan butunlay g‘oyib bo‘ldi.
Yil boshida deyarli bir hafta davomida na Oq uy, na Kongress, na oddiy amerikaliklar Lloyd Ostin qayerga ketganini bilishmadi. Keyinchalik ma’lum bo‘ldi: 22-dekabrkuni Pentagon rahbari prostata saratoni bo‘yicha operatsiya qilindi. Unga Yangi yil kuni javob berilgan, ammo 1-yanvar kuni u yana kasalxonaga yotqizilgan va darhol reanimatsiya bo‘limiga yotqizilgan, u yerda uzoq vaqt hushsiz qolgan.
Nazariy jihatdan, uning o‘rinbosari Ketlin Xiks boshqaruv tutqichlarini, shu jumladan yadro tugmachasini to‘xtatib qo‘yishi kerak edi, lekin u Puerto-Rikoda Yangi yil uchun dam oldi va ta’tilini to‘xtatmagan. Shunday qilib, u Pentagonni to‘g‘ridan-to‘g‘ri plyajdan boshqardi. Ayni paytda Ostin ishdan bo‘shatilgan ko‘rinadi va Pentagon ma’lumotlariga ko‘ra, u uydan ishlamoqda.
Amerikalik ekspertlar Vashington bir vaqtning o‘zida qancha harbiy mojarolarga duch kelishi va ularni qanday hal qilishi haqida taxmin qilishni yaxshi ko‘rishadi. Yil boshi bu savollarning barchasiga javob beradi.